
Травень – усяго года Рай
Красавік з вадой – Травень з травой.
Але я таксама хачу дапамагчы Вясне! – пажаліўся Яснаму Сонейку яе малодшы сынок. Ён быў не меней умелы і кемлівы, чым яго браты. І таму Сонейка вырашыла папрасіць Вясну даць і яму якое-небудзь заданне.
– Добра, – пагадзілася Вясна. – Хай прылятае.
У яе заставаўся ў запасе для працы на зямлі яшчэ цэлы месяц. Два месяца замест яе працавалі Сакавік і Красавік, сыны Яснага Сонейка. Але Вясна разумела, што працы ў яе засталося яшчэ даволі шмат, самой з ёй не справіцца. Таму, калі шчаслівы Травень прыляцеў да яе, яна папрасіла яго выканаць самую цудоўную і адказную працу.
– Калі ласка, дапамажы дрэвам, кустам і траве паўночнага краю Зямлі расцвісці, – сказала Вясна. – Толькі сачы, каб хітры і нахабны Сівер тым часам не вярнуўся з Крайняй Поўначы і не замарозіў на раслінах далікатныя кветкі. З дапамогай апыляльнікаў: пчол і чмялёў, мошак і жучкоў у цёплае надвор'е на кветках завяжуцца будучыя плады і ягады. Птушкі і звяры ў галодны час года будуць ласавацца імі.
Энергічны Травень, даведаўшыся пра сваю вельмі адказную задачу, паклікаў на дапамогу сваіх сяброў, маладых сонечных прамянёў. Пакуль Травень сілкаваў невычэрпнай сонечнай энергіяй расліны, зараджаючы іх магутнай сілай для будучага цвіцення, яго сябры былі побач і дапамагалі яму ў гэтай справе. І вось расліны адно за адным пачалі цвісці. На іх сталі распускацца саспелыя кветкавыя бутоны. У гэты час усе лясы і лугі напоўніліся прыемнымі водарамі квітнеючых раслін.
– Ура! – узрадаваўся Травень. – Я выканаў заданне Вясны.
Але дзе там! Суровы Сівер толькі і чакаў моманту, каб моцна нашкодзіць Вясне.
– Ратуйце расліны! Да вас ляціць Сівер! – паведамілі цёпламу Веснавею шэрыя гусі. Яны даведаліся пра набліжэнне халоднага Сіверу ад Ракі, у чаротах якой збіраліся будаваць гняздо, і таму паспяшаліся атуліцца ў цёплым дупле прыбярэжнага лесу.
– Гусі кажуць пра набліжэнне Сіверу! – Веснавей, не марудзячы, перадаў гэту інфармацыю Травеньскім сонечным прамяням.
– Ах, так! Пачакай жа! Мы не пусцім цябе сюды! – крыкнулі гарачыя маладыя прамяні і так асвятлілі і сагрэлі лясы і даліны, што халоднаму ветру ўжо некуды было дзявацца. Ён згараў ад спякоты, і таму яму прыйшлося тэрмінова вярнуцца дамоў.
Вось так з дапамогай шэрых гусей і Веснавея сонечныя памочнікі Траўня ўсцераглі квітнеючыя лясы, палі і сады ад злога Сіверу.
– У нас усё атрымалася! – цешыліся яны, і цешыўся Травень…
У канцы месяца паўночную частку Зямлі было не пазнаць. Яна расквітнела, зазелянела, напоўнілася шчаслівымі галасамі птушак і звяроў, гудзеннем казурак.
– Як добра, што ў мяне ёсць надзейныя сябры, Яснае Сонейка і гарачыя прамяні, – цешылася Вясна. – Браты Сакавік, Красавік і Травень вельмі смелыя і працавітыя. Яны годныя сыны Яснага Сонейка.
Вясна, агледзеўшы Паўночны лес і зразумеўшы, што яе праца ўжо выканана, вярнулася назад у свой паўднёвы маёнтак. А Яснае Сонейка не збіралася адпачываць. Наперадзе была самая гарачая пара года.
Рисунок
Ермакова В. МБУ ДО "Марьяновская ДШИ им.А.М. Чркунова". Работа: Весенняя трель. Руководитель: Нидерквель Н.А.
Гэта казка на рускай мове
28.09.24