Шчаслівае мірнае жыццё ў любым горадзе Мінску - Произведения Татьяны Домарёнок-Кудрявцевой
Шчаслівае мірнае жыццё ў любым горадзе Мінску
Шчаслівае мірнае жыццё ў любым горадзе Мінску
Якім прыгожым становіцца Мінск, – захапляліся пастарэўшыя ветэраны Вялікай Айчыннай вайны. – Колькі новых гарадскіх раёнаў, паркаў і зялёных зон адпачынку сёння ствараецца тут, на нашай беларускай зямлі, пераўтворанай фашыстамі падчас вайны ў руіны і попел. Мы змаглі адрадзіць наш слаўны горад. Хай жа ён прыгажэе і добраўпарадкоўваецца, жыве ў шчасці і любові. Галоўнае, каб не было вайны.      У 1974 годзе мінчане і грамадзяне ўсёй краіны сталі сведкамі ўрачыстага прысваення Мінску ганаровага звання "Мінск – горад герой". Сталіца была ўдастоена вышэйшай узнагароды СССР за выдатныя заслугі, мужнасць і гераічнасць, праяўленыя яе жыхарамі ў барацьбе з гітлераўскімі акупантамі, за разгортванне партызанскага руху ў Беларусі і ў азнаменаванне 30-годдзя вызвалення БССР ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.
     Іван, стары ветэран вайны, радаваўся такой шчаслівай падзеі ў сваім родным горадзе і краіне. І не толькі ён. Уся яго сям'я – жонка і дзеці – з гонарам даведаліся пра ганаровую ўзнагароду горада. Гэта была годная ўзнагарода для ўсіх беларусаў…
     Зараз, у наш час, цяжка прадставіць, колькі працы трэба было прыкласці жыхарам горада ў першыя пасляваенныя дзесяцігоддзі, каб зрабіць наш Мінск такім, якім мы бачым яго цяпер, з вялікімі патрэбнымі краіне прадпрыемствамі, з развітай інфраструктурай, велізарнымі жылымі мікрараёнамі і ў той жа час з зялёнымі паркамі і скверамі, акружанымі рэкамі і вадаёмамі. І ўсё гэта было створана, дзякуючы разумным цярплівым сціплым людзям, якія самааддана працавалі ў Мінску ў пасляваенныя гады.
     Мы ж, сённяшнія мінчане, будзем з вялікай падзякай успамінаць усіх, хто змагаўся з фашыстамі і вызваляў наш слаўны горад і тых, хто адбудаваў яго пасля вайны. Мы будзем шанаваць і тых людзей, якія сваёй працай і любоўю цяпер робяць наш горад лепшым, прыгажэйшым і шчаслівейшым, укладаючы свой працоўны ўнёсак у скарбонку слаўных спраў роднага горада…
     Колькі вясёлых і кемлівых Колек, Танек, Сашак жыло на беларускай зямлі да вайны, падчас вайны, у першыя пасляваенныя гады, колькі жыве цяпер! Усе яны, нашы дзеці, жадаюць жыць у мірнай шчаслівай краіне, у прыгожых гасцінных гарадах і мястэчках і працаваць на карысць сваёй Радзімы.
     Так няхай жа Сонца заўсёды азарае чыстае неба над нашай Зямлёй, дзе лунаюць галубы Міру! Жыві ў шчасці наш мірны горад Мінск! Любім цябе і славім!
     
      Гэты аповед на рускай мове
29.08.24