Аднойчы ў даўнія часы вырашыў Бог падарыць Зямлі выдатную птушку з непараўнальным голасам і яркім апярэннем:      – Гэта птушка ўпрыгожыць вашы паркі і лясы. Усе людзі палюбяць яе і будуць засцерагаць, як свой скарб.
     І Бог стварыў Салаўя, але не такога, якім мы бачым яго цяпер, а з яркімі пярынкамі, падобным на заморскага папугая. Як толькі Салавей з'явіўся на Зямлі, усе птушкі тут жа неўзлюбілі яго за вонкавую прыгажосць і незвычайны голас. Яны біліся з ім і праганялі Салаўя з лясоў і паркаў. Змучанай птушцы прыйшлося прасіць Бога забраць у яе прыгажосць і голас.
     Тады Бог сказаў:
     – Я зраблю цябе непрыкметным, але голас пакіну. Ты будзеш жыць у зацішных месцах лесу ці парку, але твой яркі голас пачуюць нават здалёку. Хай зайздросным птушкам будзе ўрок, і я не дам больш нікому з іх такога голасу. Яны не змогуць спяваць лепш за цябе ніколі!
     З тых часоў людзі славяць Чароўную птушку за яе цудоўны, ні з чым не параўнальны голас і дзівяцца, убачыўшы Салаўя наяве.
     – Гэта маленькая шэранькая птушачка ўмее так звонка і хораша спяваць! – захапляюцца яны і не стамляюцца славіць сціплага Салаўя за яго чароўныя песні.
     
      Гэта казка на рускай мове