Аднойчы Паўлік спытаў у свайго дзядулі Ягора, што гэта за прафесія такая "егер". Пра леснікоў хлопчык чытаў у кнігах. Гэта людзі, якія ахоўваюць лясы ад пажараў, чысцяць іх ад зваліўшыхся дрэў і смецця, саджаюць новыя дрэвы. Вядома, турысты, шпацыруючы па лесе павінны самі сачыць за чысцінёй і парадкам у ім, не смеціць, не раскладваць вогнішчы ў неналежных месцах і ў пажаранебяспечны час, самавольна не высякаць дрэвы.      Лясы – гэта багацце нашай роднай Беларусі. Іх трэба берагчы і прымнажаць. Дзеці, якія жывуць непадалёк ад запаведных лясоў, дапамагаюць леснікам чысціць іх ад смецця і нават бяруць удзел у пасадцы маладых саджанцаў. Усім нам хочацца гуляць па прыгожым лесе, збіраць у ім грыбы і ягады, дыхаць чыстым лясным паветрам.
     Так што з працай лесніка Паўлік быў даволі добра знаёмы, ён нават ведаў, што прафесію лесніка можна атрымаць, скончыўшы лесагаспадарчы тэхнікум ці каледж па спецыяльнасці "лясная і лесапаркавая гаспадарка". Таксама можна прайсці навучанне на спецыяльных курсах.
     – Хто такія егеры, дзе яны жывуць і чым займаюцца? – не разумеў Паўлік.
     – Егер – адказваў унуку дзядуля, – гэта чалавек, які ахоўвае жывёл лесу і кантралюе паляванне на іх. Егер сочыць, каб не было браканьераў, забяспечвае бяспеку людзей падчас палявання. Але галоўны занятак егера складаецца ў клопаце пра лясных жывёл. У халодную і галодную пару года ён абавязаны падкормліваць іх, падчас засухі паіць вадой. Каб добра займацца гэтымі справамі, егер павінен жыць у лесе, назіраць за жыццём жывёл і дапамагаць ім выжываць. Часта егеры жывуць зусім адны пасярод велізарнага лесу ў маленькай хатцы. Вядома, у яго там ёсць усё для забеспячэння паўнавартаснага жыцця: халадзільнік, пліта, ложак і г.д. Але зносін з блізкімі, акрамя тэлефоннай сувязі, у яго няма. Дакладна па графіку егер развозіць па кармушках падкорм для жывёл на сваім невялікім аўтамабілі. Жывёлы ведаюць гэта і прыходзяць да кармушак у прызначаны час.
     – Але гэта ж страшна! – здзівіўся Паўлік. – Як можна аднаму жыць у лесе. А калі дзікі звер нападзе на яго, ён жа можа з'есці егера ці параніць яго. Хто тады дапаможа егеру?
     –Егер– моцны і адважны чалавек, які вельмі любіць лес і жадае клапаціцца пра яго. Толькі такія людзі выбіраюць для сябе гэту працу на ўсё жыццё. Да таго ж, у егера ёсць паляўнічая стрэльба на выпадак небяспечнага нападу ляснога звера.
     – Гэта добра, – супакоіўся Паўлік. – Але яму ж прыйдзецца самому выконваць усю хатнюю працу: гатаваць сабе ежу, мыць бялізну, прыбіраць у хатцы?
     – Так, гэта так. Егер ўсё робіць сам: закупляе прадукты і ўсё неабходнае ў пасёлку, які размешчан недалёка ад лесу, а калі захварэе, дык егер будзе сам сябе лячыць.
     – Мне падабаецца гэта праца, хоць яна і вельмі складаная. Затое ўвесь час можна жыць у лесе і любавацца прыгажосцямі прыроды, назіраць за жывёламі, слухаць спеў птушак і яшчэ шмат аб чым цікавым даведвацца, фатаграфаваць, здымаць відэа пра жыццё дзікага лесу і выкладваць у інтэрнэт для дапытлівых людзей.
     Паўлік паглядзеў на дзядулю, а той толькі ўсміхнуўся яму ў адказ. Маўляў, унук сам разбярэцца, кім яму стаць, на свеце шмат цікавых прафесій. Цяпер у яго іншая задача – добра вучыцца ў школе. Але думаць пра будучае ўжо можна і цяпер.
     
      Гэты аповед на рускай мове