Першы і светлы вясновы дзянёк
     У лес завітаў, быццам сонца званок.
     Снег на зямлі пацямнеў і растаў.
     Шпаркі ручай усю ляноту прагнаў:
     
     – Хопіць вам спаць, прачынайцеся, соні!
     Знікла Зіма, дзень пачаўся вясновы.
     Птушак чакайце, што вернуцца хутка.
     Гнёзды рыхтуйце, дзе спаць іх малюткам.
     
     Дрэвы прачнуліся, увысь паглядзелі.
     Бачаць – Вясна ў лес спяшаецца смела.
     Позірк вачэй у яе прывітальны.
     Зробіць у лесе парадак крыштальны.
     
     Змрочнае неба ачысціць да сонца,
     Каб прамяні зямлю грэлі бясконца.
     Лес апранецца ў сукеначкі з кветак.
     А за Вясной потым прыйдзе і Лета.