Цана шчасця - Произведения Татьяны Домарёнок-Кудрявцевой
Цана шчасця
Цана шчасця
     Злая вайна столькі жыццяў згубіла!
     Колькі дзяцей не пабачуць бацькоў.
     Сына матуля на свет нарадзіла.
     Ён жа падрос і ў магілу сышоў.
     
     Гора людское не выплакаць вечна.
     Сэрца Зямлі патанула ў журбе.
     Хай час ляціць, мой хлапец маладзенькі
     Прадзеда імя не страціць нідзе.
     
     Будзе ён помніць аб чым гаварыў з ім,
     Кожнае слова дзядулі хаваць
     У сэрцы сваім. Зразумее хлапчына
     Праўду вайны яму трэба спазнаць.
     
     Каб не глуміліся ворагі з дзеда,
     Ведаць – хто з кім і за што ваяваў.
     Хто быў зладзеям, а хто - справядлівым,
     Ворагу шчасце сваё не аддаў.
     
     Толькі цана таму подзвігу была
     Больш, чым за дваццаць мільёнаў людзей.
     Будзем маліцца, каб не паўтарылась
     Гора вайны, знік навечна зладзей.
9.05.19